ခပ္ေဝးေဝးမွာ ေနပါ...တဲ့

ဆရာတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္းသားကေလးငယ္ေတြကို အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ မွတ္သားစ ရာသခၤန္းစာေလးေတြပါတဲ့ ပုံျပင္တစ္ပုဒ္စီ မိဘေတြကိုေျပာခိုင္းျပီး မွတ္သားခဲ့ဖို ့မွာ လိုက္တယ္။ျပီးေတာ့ ေနာက္ေန ့မွာ အဲ့ဒိပုံျပင္ေတြကို ျပန္ေျပာျပရမယ္လို ့လဲ ေျပာလိုက္တယ္။

ေနာက္ေန ့ေက်ာင္းခ်ိန္မွာ ဂ်ိဳးက စေျပာတယ္။ “ သားရဲ့ေဖေဖက လယ္သမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ သားတုိ ့မွာ ၾကက္ေတြလည္းအမ်ားၾကီးရွိတယ္။ တစ္ေန ့မွာ သားတို ့က ၾကက္ဥေတြအမ်ားၾကီးကို ျခင္းတစ္ လုံးထဲမွာစုထည့္တယ္။ျပီးေတာ့ အဲ့ဒိၾကက္ဥျခင္းၾကီးကို ကားေခါင္းအေရွ ့ခန္းထဲမွာ ထားျပီး ေစ်းမွာ သြား ေရာင္းဖို ့ထြက္ခဲ့တယ္။ျပီးေတာ့ လမ္းမွာ ကားက အရမ္းနဲ ့ေဆာင့္ေတာ့ ၾကက္ဥေတြ အကုန္ကဲြကုန္တယ္။

ဒီပုံျပင္ရဲ့ သခၤန္းစာကေတာ့ ဥေတြအားလုံးကို ျခင္းတစ္လုံးထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ စုမထည့္ထားပါနဲ ့၊ဒါက တိုက္ ရိုက္ သခၤန္းစာ၊သြယ္ဝိုက္ေသာအားျဖင့္ မိမိရဲ့ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြကို တစ္ေနရာထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွာ မထားပါနဲ ့ လို ့ျဖစ္ပါတယ္ဆရာ..”လို ့ေျပာတယ္။

ဆရာက အရမ္းေကာင္းပါတယ္လို ့ခ်ီမ္းမြမ္းစကားေျပာျပီး  ကဲ ေနာက္တစ္ေယာက္…ေမရီ ေျပာပါဦး လို ့ေျပာ လိုက္တယ္။

ေမရီက သမီးတို ့လဲ လယ္သမားေတြပါပဲ၊သမီးတို ့အိမ္က  ၾကက္မၾကီးေတြကအေကာင္ေပါက္ႏွစ္ဆယ္

ေလာက္ေပါက္ဖို ့ဝတ္က်င္းထဲမွာ ဝတ္ေနၾကပါတယ္။ဒါေပမဲ့ တကယ္တန္း ေပါက္လာတဲ့ အခါမွာေတာ့ ဆယ္ေကာင္ပဲ ေပါက္ပါတယ္။

ဒီပုံျပင္ရဲ့ မွတ္သားစရာသခၤန္းစာကေတာ့ ၾကက္ဥေတြကို သူတို ့မေပါက္ခင္ ဘယ္ႏွစ္ေကာင္လဲ ဆိုတာမေရ တြက္ပါနဲ ့တဲ့။တိုက္ရိုက္အားျဖင့္ေတာ့ အက်ိဳးအျမတ္ဆိုတာ အျမဲတန္း ပုံေသတြက္လို ့မရဘူးဘူး လို ့ဆို လိုတာပါ။

ဆရာက ေကာင္းပါတယ္..မွတ္သားစရာေလးလဲ ပါတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္သမီး..ကဲ အခု ဘန္နီရဲ့ အလွည့္….ေျပာပါဦးသားရဲ့ ပုံျပင္ကို ဟု ဆက္ေပးလိုက္တယ္။ ဘန္နီက သားရဲ့ေဒၚေဒၚကာရံရဲ့ အေၾကာင္းေလး ကို သားေဖေဖက ေျပာျပတာပါ။ ေဒၚေဒၚက ေလတပ္အင္ဂ်င္နီယာ လုပ္ခဲ့ဘူးတယ္။ သူ ့ရဲ့ စစ္ပြဲတစ္ပဲြမွာ ေလယာဥ္ကို ေအာက္က လက္နက္နဲ ့အျပစ္ခံရတယ္။ျပီးေတာ့ ရန္သူ ့လက္ေအာက္ေရာက္လုဆဲဆဲျဖစ္ ေန ျပီး။အဲ့ဒိ အခ်ိန္ သူ ့လက္ထဲမွာ ဝီစကီတစ္လုံးရယ္ ၊စက္ေသနပ္တစ္လက္ရယ္၊ေတာခုတ္ဓါးတစ္ေခ်ာင္းရယ္ပဲ ရွိေတာ့တယ္ လုိ ့ေျပာျပီး ဆက္မေျပာပဲ အတန္ငယ္ရပ္တန္ ့သြားတယ္။ဆရာကအရမ္းစိတ္ဝင္တစားျဖစ္ေနျပီဆိုေတာ့ ျမန္ျမန္ဆက္ေျပာဖို ့
တိုက္တြန္းလိုက္တယ္။ဘန္နီက ဆက္ေျပာတယ္။ ေဒၚေဒၚက ဝီစကီကိုေသာက္ျပီး ေလယာဥ္ေပၚကေနခုန္ခ်တယ္။ ေလထဲမွာပဲ ျပင္ဆင္စရာရွိတာကို ျပင္ဆင္တယ္။
 ျပီးေတာ့ ေဘးပတ္ပတ္လည္ ရန္သူအေယာက္တစ္ရာေလာက္ ရွိတဲ့ ၾကားထဲကုိ ေရာက္သြားတယ္။ သူ ့မွာ ရွိသမွ်က်ည္ဆံ ေတြနဲ ့အကုန္လွည့္ပတ္ ျပစ္လိုက္တာ ရန္သူ အေယာက္ခုနစ္ဆယ္ေလာက္ က်သြားတယ္။ သူ ့ရဲ့ ေတာခုတ္ဓါး မတုန္းမခ်င္း လိုက္ခုတ္ျပစ္တာ ရန္သူ အေယာက္ နွစ္ဆယ္က်သြားတယ္။ က်န္ဆယ္ေရာက္ကိုေတာ့ လက္ရုံးရည္ခ်င္း ယွဥ္ျပီး ထိုးသက္ျပစ္လုိက္ တယ္။

ပုံျပင္က သဲထိတ္ရင္ဖိုနဲ ့အရမ္းေကာင္းတာပဲ..ဒါနဲ ့မွတ္သားစရာ သခၤန္းစာေလးကို ေျပာပါဦးသားရယ္ လို ့  ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘန္နီက ျပန္ေျဖတယ္။

သားရဲ့ေဒၚေဒၚ ကာရံအရက္ေသာက္ျပီးသြားရင္ သူနဲ ့ခပ္ေဝးေဝးမွာ ေနပါ….တဲ့။

တီအာဝိုင္

6/26/2013

Moral of the Story

Posted by kathavarta on September 26, 2008

A teacher told her young class to ask their parents For a family story with a moral at the end of it, and To return the next day to tell their stories.

In the classroom the next day, Joe gave his example First, “My dad is a farmer and we have chickens. One Day we were taking lots of eggs to market in a basket On the front seat of the truck when we hit a big bump In the road; the basket fell off the seat and all the Eggs broke.”

“The moral of the story is not to put all Your eggs in one basket..”

“Very good,” said the teacher.

Next, Mary said, “We are farmers too. We had twenty Eggs waiting to hatch, but when they did we only got Ten chicks.”

“The moral of this story is not to count Your chickens before they are hatched”

“Very good,” said the teacher again, very pleased with The response so far.

Next it was Barney’s turn to tell his story: “My dad Told me this story about my Aunt Karen. Aunt Karen Was a flight engineer in the war and her plane got Hit. She had to bail out over enemy territory and all She had was a bottle of whiskey, a machine gun and a Machete.”

“Go on,” said the teacher, intrigued.

“Aunt Karen drank the whiskey on the way down to Prepare herself; then she landed right in the middle Of a hundred enemy soldiers. She killed seventy of Them with the machine gun until she ran out of Bullets. Then she killed twenty more with the machete Till the blade broke. And then she killed the last ten With her bare hands.”

“Good heavens,” said the horrified teacher, “What did Your father say was the moral of that frightening Story?”

The child said “Stay away from Aunt Karen when she’s been Drinking”