တကယ့္ကုိခံစားရလိမ့္မယ္လို ့တကယ္ကိုမထင္ခဲ့တာပါ။
ဒီဓါတ္ပုံကုိတင္ခ်င္ေနတာ ဧပရယ္လ အစပိုင္းကတည္းပါ။ဧပရာယ္ဖူးလ္ နဲ ့တိုက္ဆိုက္သြားမွာ ဆိုးလို ့အခုမွ တင္ျဖစ္တာ။က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္ ကိုးကြယ္ေနတဲ့ ဘာသာတရားကိုေတာင္ သိပ္ယုံၾကည္ေသးတာ မဟုတ္ဘူး။နည္းနည္း ဒိ႒ိဆန္တယ္။ က်ေနာ္အခန္းထဲမွာ လူနဲ့ တူတာဆိုလို ့က်ေနာ္ပဲ ရွိတာ။က်ေနာ္ေတာင္ တခါတေလ လူနဲ ့တူခ်င္မွတူတာ။အနီးကပ္ဓါတ္ပုံကို ေတာင္းထားတဲ့ ေဆြမ်ိဳးတစ္ေယာက္ရွိလို ့အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ ့ထရိုက္ထားတာဗ်ာ။အေနာက္မွာ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္လို ့ထင္ရတဲ့ အရိပ္လား တကယ္လား ...ပါေနတယ္။က်ေနာ့္ရြာမွာ မိန္းခေလးမေျပာနဲ ့ေယာက္်ားရင့္မာၾကီးေတြေတာင္ က်ေနာ့္ ကိုစကားေျပာရမွာ ေၾကာက္လို ့ခပ္ေရွာင္ရွာင္ ေနၾကတာ။ဘယ္လိုေၾကာင့္ အဲ့သလိုေတြျဖစ္နိုင္တာလဲ။ဘာသာေပါင္းစုံက ေဘာ္ေဘာ္ေတြ ကိုယ့္အျမင္နဲ ့ကိုယ္ ဝုိင္းေျဖေပးၾကည့္ပါလားဗ်ာ။
အဲ့ဒိလိုျဖစ္ျပီး ႏွစ္ရက္ၾကာမွ သိရတာက က်ေနာ္မၾကာခင္ကမွ ေျပာင္းေနလိုက္တဲ့ ယခုအခန္းမွာ ေနတဲ့ ဆယ့္ငါးႏွစ္မျပည့္တျပည့္ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ ဇဲြၾကိဳးခ်ျပီး ေသးဘူးတယ္တဲ့။(အိမ္ရွင္မသိပါ၊အိမ္နီးခ်င္း အဖြားအို နိဂရိုးမၾကီးေျပာျပလို ့သိရသည္)။ျပီးေတာ့ အဲ့ဒိအခန္းမေျပာင္းခင္သုံးရက္ေလာက္အလိုကတည္းက အိပ္မက္တစ္ခု မၾကာမၾကာမက္တယ္။ကိုၾကီးကို ရွာေနတာ အခုမွေတြ့တယ္..ဘယ္ေတြသြားေနတာလဲ ညီမေလးနဲ ့လာေန စသည္ေပါ့ဗ်ာ.....လာလာေျပာခဏခဏပဲ ဒါေပမဲ့ အိပ္မက္တိုင္းမွာ အဲ့ဒိေကာင္မေလးပဲျဖစ္ျဖစ္ေနတယ္။တစ္ခါတစ္ခါ က်ေနာ့္ ပခုံးေပၚလာမွီျပီးငိုတယ္...အေမ့ကိုလြမ္းတယ္တဲ့..။က်ေနာ့္ကိုလဲ မလြမ္းရေကာင္းလားဆိုျပီး ရုိက္လြန္းလို ့အိပ္မက္က လန့္လန့္နိုးတာ အခါေပါင္းမနည္းေတာ့ဘူး။.က်ေနာ္သူ ့ကို အကူညီေပးရမွာလား။ဘာလုပ္ေပးရမယ္လို ့ထင္လဲ။က်ေနာ္က မယုံတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။။ဒါေပမဲ့
အသိမွတ္မျပဳသလိုၾကီးျဖစ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ထူးျခားျဖစ္စဥ္ေတြေတာ့ ရွိတယ္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ သူ ့ကိုကူညီခ်င္တယ္။
သူ ့ကိုကူညီဖို ့က်ေနာ့္ကုိကူညီၾကပါလုိ ့။
နန္း ရွင္
၀၄-၁၉-၂၀၁၃
No comments:
Post a Comment