ခင္သာဇာတိ ေမာင္သာဂိ(၁၀)

အခန္း(၁၀) ပညာသည္ သားအမိ

ေဗဒင္တြက္ခ်င္လို႕ပါရွင္…                                                                                                                                                                 ပဲခူးျမိဳ႕    ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားအေရွ႕ဘက္မုဒ္   ဦးခႏၱီေစာင္းတန္း၌  အခင္းကို က်က်နနခင္းလွ်က္တင္ပလႅင္ ဖဲြ႕ထိုင္ျပီး ပုတီးစိတ္ေနဟန္ရွိေသာ ေဗဒင္ဆရာအား သီတာဦးကေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။  ၄င္းေဗဒင္ဆရာ သည္  အသက္ေလးဆယ္ခန္႕ ရွိ၍   ညိုပုတ္ပုတ္တီရွပ္အက်ႌီၤကို၀တ္ထားသည္။ခါးကိုဆန္႕လွ်က္မ်က္လုံးကို   စုံမိွတ္ျပီး ပါးစပ္  ကလည္းမည့္သည့္  အရာမ်ားကို  ရြတ္ဖတ္ေနသည္မသိရြတ္ဖတ္ေနသည္။    သီတာဦးမွာ အသက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ခန္႕ရွိျပီး  ဟသၤသာကုန္းမွေန၍ ပဲခူးျမိဳ႕အမွတ္(၃)ေက်ာင္းတြင္ (၉)တန္း တက္ေရာက္ေနသူျဖစ္သည္။  ဟသၤာကုန္းႏွင့္  အမွတ္(၃)ေက်ာင္းသည္ အလြန္ေဝးျပီး ၄င္းထက္နီးေသာ ေက်ာင္းမ်ားရွိပါေသာ္လည္း သီတာဦးက၄င္းေက်ာင္းကိုသာ တက္လိုသည္  ဟုဆို၍ မိခင္ေဒၚသီမွ ၄င္း၏ဆႏၵကို လိုက္ေရာကာ အမွတ္(၃)ေက်ာင္း၌အပ္ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။  သီတာဦးသည္ ေက်ာင္းသြားတိုင္း ဦးခႏၱီေဆာင္းတန္းၾကီးကို ေျခလွ်င္ေလွ်ာက္ျပီး ေရႊေမာ္ေဓာ္ဘုရား အေနာက္ဘက္မုဒ္ သို႕ ေရာက္မွာသာလွ်င ္ကားစီး၍ ေက်ာင္းသို႕ဆက္သြားေလ့ရွိျပီး  အျပန္၌လည္း ထိုနည္းအတိုင္းေက်ာင္းမွ ေရႊေမာ္ေဓာဘုရား အေနာက္ဘက္မုဒ္သို႕ ကားစီးျပီး ဦးခႏၱီေဆာင္းတန္းမွ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ျပန္လာျခင္းျဖစ္ သည္။  လမ္းမေလွ်ာက္ဘဲ ကားစီး ခရီးအစ အဆုံးကားစီး၍ရနိုင္ေသာ္လည္း ဤသို႕လမ္းေလွ်ာက္ျခင္းမွာ က်မၼာေရးေလ့က်င့္ခန္း  အထူးလုပ္စရာမလိုေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊  ေန႕စဥ္ေရႊေမာ္ေဓာဘုရားၾကီးကို ဝင္ေရာက္   ဖူးေမွ်ာ္နိုင္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း   အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ  ျဖစ္သည္     ဟုသီတာဦးက ခံယူထားသည္။                           ထို႕ေၾကာင့္ေဒၚသီက ၄င္းအသြားအျပန္အတြက္ အစစအရာရာအစဥ္ေျပေအာင ္စီစဥ္ေပးေသာ္ လည္း ဤနည္းျဖင့္သာ  ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ျပဳခဲ့သည္။အခုလည္းေက်ာင္းမွ အျပန္တြင္ ေရႊေမာ္ ေဓာ္ ဘုရားကိုဖူးေျမာ္ျပီး ဦးခႏၱီေဆာင္းတန္းတြင္ ေတြ႕ေသာ ေဗဒင္ဆရာအား သြားေရာက္ေျပာၾကား ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ေဗဒင္ဆရာသည္ ၄င္း၏ေရွ႕တဲ့တဲ့၌ေအာင္နိမိတ္ေဆာင္ေသာဟူသည့္ စာလုံးငယ္ အား အေပၚ တြင္ ေရး၍ ၄င္းေအာက္၌ ဆရာေအာင္ဟူေသာ နာမည္ကို စာလုံးၾကီးၾကီးျဖင့္ေရးသားထား ၏။ ေဗဒင္ ဆရာသည္ မၾကားဟန္ျပဳေနျခင္းေလာ တကယ္ပဲမၾကားျခင္းေလာ။မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ရယ္မသိ ဘာမွ်ျပန္မေျပာပဲ ရွိသျဖင့္ ေနာက္တၾကိမ္ထပ္ေျပာလိုက္သည္။

ေဗဒင္တြက္ခ်င္လို႕ပါ ရွင့္…..

                    သီတာဦးသည္ ေန႕စဥ္သြားေနက်ျဖစ္ေသာ ၄င္းဦးခႏၱီေဆာင္းတန္းၾကီတြင္ ဆရာေအာင္ ေခၚေသာ  ဤေဗဒင္ဆရာအားပထမဆုံးစတင္ေတြ႕ျမင္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။ဆရာေအာင္ဆိုသူသည္ ႏႈတ္ခန္း ေမႊးရွည္ရွည္ မုတ္ဆိတ္ေမႊးကလဲတဖြားဖြား ဆံပင္မွာလဲ ျဖန္႕ထုတ္လိုက္လွ်င္တကိုက္ခန္႕ရွိလိမ့္မည္ဟု ထင္ ရသည္။ကြမ္းယာလဲ အင္မတန္စားပုံရသည္။ေဘးတြင္လဲ နဂါးရုပ္ပါေသာ ၾကိမ္လုံးတလုံးကို အနီေရာင္တရစ္ေရႊေရာင္တရစ္ျခယ္သထားသည္။အသားအေရာင္ ညိုသည္။သာမန္အားျဖင့္ၾကည့္ေသာ္ ဥပဓိရုပ္ခန္႕ျငားသည္ ဟုခန္႕မွန္းနိုင္ေျခရွိေသာ္လည္း သီတာဦးကေတာ့ ဟန္ေဆာင္မႈ တခုခု ေရာယွက္ထားသည္ ဟုထင္သည္။သို႕ေသာ္ ေဗဒင္ဆရာျမင္လွ်င္  တြက္ၾကည့္ခ်င္သည့္စိတ္က အျမဲကိန္းေအာင္းေနျခင္းေၾကာင့္ တြက္ျဖစ္ေအာင္တြက္လိုက္မည္ဟုဆုံးျဖတ္၍ ….ေဗဒင္တြက္ ခ်င္လို႕ပါ ရွင့္…             ဟုထပ္ေျပာလိုက္ျပန္သည္။ ထိုအခါမွ ဆရာေအာင္ ဆိုသူက မ်က္လုံးအစုံကို အသာအယာ ဖြင့္ၾကည့္ျပီး အ ဘပုတီးစိတ္တာ အာရုံဝင္စားသြားလို႕သမီးေလးေခၚတာမသိလိုက္ဘူးကဲြ႕ ဟုေျပာလိုက္ ေသာ အခါသီတာဦးကဒီလိုလူသြားလူလာထူထပ္တဲ့ေနရာမွာပုတီးစိတ္ျပီး  အာရုံဝင္စားသြားတယ္ ဆိုတာျဖစ္နိုင္ပါ့မလားဟုေတြးလိုက္သည္။ထို႕ေၾကာင့္စူးစမ္းလို စိတ္သည္ ပို၍နိုးထလာခဲ့သည္။ ဘာအာရုံ ဝင္စားသြားတာလဲ၊ပုတီးစိတ္ျပီးအာရုံဝင္စား တယ္ဆိုတာမၾကားဘူးပါဘူး။ အဖြားေျပာေျပာေနတဲ့ သမာဓိ ရတယ္ ဆိုတာမ်ိဳးပဲျဖစ္လိမ့္မည္ ဟုကိုယ့္ဘာသာေျဖေတြးေတြး၍ဘာေတြဆက္ေျပာမလဲမသိဘူး နားေထာင္လိုက္ဦးမယ္ ဟူေသာအၾကံအစီျဖင့္ျငိမ္သက္ေနလိုက္သည္။                အင္း သမီးေလးက အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕ ပူပင္စရာေတြသိပ္မ်ားေနသကိုး ဟုဆရာေအာင္က မ်က္လႊာခ်ရင္းေခါင္းတဆတ္ဆတ္ျငွိမ့္ျပီးေျပာလိုက္သည္။သီတာဦးက သမီးမွာ ဘာမွပူပင္စရာမရွိပါဘူး…အေဖမရွိေတာ့ေပမဲ့ အေဖမဆုံးခင္က ရွာေပးထားတာနဲ႕ဒီတသက္ သားအမိ နွစ္ေယာက္စားလို႕ေတာင္ကုန္မွာ မဟုတ္ဘူး ဟုေျပာလိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း သူေျပာလိုက္လွ်င္ တဘက္သား ရွက္သြားမည္ကို စိုးရိမ္သည္ကတေၾကာင္း မိမိကိုယ္တိုင္ ေဗဒင္တြက္ပါမယ္ဆိုျပီးသြားေျပာမိခဲ့တာကို တေၾကာင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ဆက္လက္၍နားေထာင္ေနလိုက္သည္။ ဆရာေအာင္က ဆက္လက္္၍ ဒါေပမဲ့ ဘာမွမပူပါနဲ႕ သမီးေလးရဲ႕(၁၁)ပါးေသာ  အပူမီးေတြျငိမ္းေအးသြားဖို႕အတြက္ အဘေအာင္ ကိုယ္တိုင္ ဝိဇၨာရွစ္ေသာင္း  ပုဂၢိုလ္အေပါင္းဆီက ရရွိခဲ့တဲ့ ေဗဒင္ေလးပုံဆိုတဲ့ ပညာရပ္ ေတြနဲ႕ သမီးေလးရဲ႕အပူမီးေတြကိုျငွိမ္းသတ္ေပးလို႕ရပါတယ္ဟုေျပာရင္းသီတာဦး၏နားတြင္ပန္ ္ ထားေသာ စိန္ နားကပ္ ေျပာင္ေျပာင္ေလးကို စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ လိုက္သည္။ဆရာေအာင္၏ စကားကိုၾကား လိုက္ရ၍ေဗဒင္ဟာ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ၊ ဇာတိ၊ဇရာ၊မရဏ၊ေသာက၊ပရိေဒဝ၊ဒုကၡ၊ေဒါမနႆ၊ဥပါယာသ ဆိုတဲ့ (၁၁)ပါးေသာမီးကျငိွမ္းသက္နိုင္စြမ္းမရွိဘူး...တစံုတေယာက္ကမ်ား ဆယ့္တမိီးျငိမ္းသြားေအာင္ ေဗဒင္တြက္ေပးမယ္  ယၾတာေခ်ေပးမယ္လို႕ေျပာလာရင္ အဲ့ဒါကိုယ့္ကိုလိမ္ေတာ့မယ္လို႕သာမွတ္ လိုက္ေပ ေတာ့ ….ဟုေဗဒင္မသင္ခင္၌အဖြားျဖစ္သူကေျပာခဲ့ေသာ စကားကို လည္းေကာင္း၊ ကိုးႏွစ္သမီး အရြယ္ ေဗဒင္စသင္ခါစ၌ေျပာၾကားခဲ့ေသာေဗဒင္က  သာမေဗဒင္၊ယဇုေဗဒင္၊ဣသွ်ဳေဗဒင္(ဣသုေဗဒင္)၊အာတပၸန ေဗဒင္ရယ္ လို႕ေလးမ်ိဳးရွိခဲ့တယ္…ဒါေပမဲ့ အာတပၸနေဗဒင္ဆိုတဲ့ ျပဳစားနည္းက်မ္းကေတာ့ ဆုတ္ကပ္မွာ လူေတြရဲ႕ သစၥာတရားေစာင့္စည္းမႈအားနည္းျခင္းေၾကာင့္ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ျပီျဖစ္လို႕ ေဗဒင္ဟာ သုံးမ်ိဳးပဲ ရွိေတာ့တယ္…ဒါေၾကာင့္  ေဗဒင္ေလးပုံကို ကၽြမ္းက်င္ပိုင္နိုင္စြာတတ္ ေျမာက္ပါတယ္လို႕ တစုံတေယာက္ ကေျပာလာခဲ့ရင္ အဲ့ဒိလူဟာလိမ္ေနတာပဲလို႕ကိုယ့္စိတ္ထဲက သိထားရမယ္ သမီး ဟူေသာစကားကို လည္းေကာင္းျပန္ လည္ၾကားေရာင္ေနမိသည္။သို႕ေသာ္မည္သည့္အရာကို စူးစမ္းခ်င္ေနမွန္းမသိ ဆက္လက္ ၍စူးစမ္းလိုေသာဆႏၵ၏တိုက္တြန္းမႈေၾကာင့္ အဘေအာင္ဆိုသူေရွ႕ဆက္ေျပာမည့္  စကားကို စိတ္ဝင္တစားေစာင့္ဆိုင္းေနလိုက္သည္။ထို႕ေနာက္ အဘေအာင္က ကဲသမီးေလးလက္အဘကိုခဏျပစမ္း ဟုေျပာ၍ လက္တဖက္ကိုထိုးေပးလိုက္သည္။ထို႕ေနာက္ အဘေအာင္က သီတာဦး၏လက္ကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ပြတ္သပ္ကာလကၡဏာကို မၾကည့္ဘဲ တခုခုကိုအာရုံစူးစိုက္ ဟန္ျဖင့္ၾကည့္ ျပီးတစုံတရာ ကို ေျပာဖို႕အရွိန္ယူေနသည္။ လကၡဏာေဗဒင္ကိုေဟာမဲ့လူတေယာက္ဟာ လကၡဏာကိုအာရုံမစိုက္ပဲ အျခားတေနရာကိုအာရုံစိုက္ေနမယ္ဆိုရင္ အဲ့ဒိေဗဒင္ ဆရာဟာ ႏွာဗူးထဖို႕ၾကိဳးစားေနတာျဖစ္နိုင္သလို တခုခုကို လိမ္ညာျဖီးဖ်န္းဖို ့ကို အၾကံထုတ္ေနတာလဲ ျဖစ္နိုင္တယ္ သမီး ၊ဒါေၾကာင့္ သမီးကိုယ္တိုင္လဲ လကၡဏာေဗဒင္ေဟာမယ္ဆိုရင္လူတကာအထင္ေသးနိုင္တဲ့အဲ့ဒိ အမူအရာကိုေရွာင္ရမယ္သမီး ဟု လကၡဏာေဗဒင္ အခန္းကို စသင္ခါစက အဖြားေျပာသြားသည့္  စကားေလးကိုအမွတ္ရလိုက္သည္။ သို႕ေသာ္ သူဘာေျပာမလဲ ဆိုသည့္ အခ်က္ကိုဆက္လက္နားေထာင္ေနလိုက္သည္။ ဆရာေအာင္က သီတာဦး၏လက္တဖက္ကိုိကိုင္ထားရင္းမွ သူမ၏မ်က္နွာကို  အေသအခ်ာစိုက္ၾကည့္ျပီးဒီလကၡဏာ ပိုင္ရွင္ဟာ ငယ္စဥ္အခါက အလြန္တရာမွခ်ဴခ်ာတဲ့ေရာဂါေဝဒနာရွင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဟု ေဟာလိုက္၏။ သူဘယ္လိုအတတ္ပညာနဲ႕ေဟာလိုက္သည္ကို မသိေသာ္လည္း သူမ၏အေမ ေဒၚသီတဖြဖြေျပာဘူးေသာ ငါ့သမီးေလး ကၾကီးလာမွာ သာကိုယ္ရည္စစ္ျပီး နည္းနည္းပိန္သြားလို႕ၾကည့္ေကာင္းေနတာ  ငယ္ငယ္က ဆိုရင္ ဘာေရာဂါမွ မျဖစ္ခဲ့လို႕ဝကစ္ျပီး ဘယ္သူူမွသီတာဦး လို႕မေခၚပဲ မုန္လာဦး လို႕ေခၚၾကတာ ဟူေသာ စကားကိုသတိရလိုက္ျပန္သည္။                      သီတာဦးသည္ ငယ္စဥ္ေတာင္ေၾကးကေလးဘဝတည္းက အဖြားျဖစ္သူက သင္ေပးထား၍ ေဗဒင္ကို တဖက္ကမ္းခတ္မွ် တတ္သိနားလည္ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ မိခင္ျဖစ္သူက ေဗဒင္ကို လုံးဝ မေဟာရ ဟု ပညတ္ထားျခင္းေၾကာင့္ မိမိကိုယ္တိုင္မေဟာခဲ့ေသာ္ လည္း သူတပါးထံတြင္တြက္၍ မွန္မမွန္ကို ေလ့လာၾကည့္ခ်င္သည္။ထို႕ေၾကာင့္ ေဗဒင္ဆရာေတြ႕တိုင္းလို လ ိုေဗဒင္တြက္ျဖစ္သည္။ မိမိကိုယ္တိုင္ မတြက္ျဖစ္လွ်င္သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ပိုက္ဆံစိုက္ထုတ္၍တြက္ေစသည္။သို႕ေသာ္ ဆရာေအာင္ ကဲ့သို႕ေသာသူမ်ားကိုသာေတြ႕ခဲ့သည္ကမ်ား၍ စိတ္ပ်က္ခဲ့ရေပါင္းလဲမနည္းေတာ့။အခုလဲဆ ရာ ေအာင္ဆိုသူက တလုံးေဟာ တလုံးလဲြေအာင္ေဟာလိုက္ျပန္သည္။ေနလည္းေစာင္းေနျပီျဖစ္၍ အေတာ္ေလးလူျပတ္္ခ်ိန္သို႕ေရာက္ေနျပီျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ျဖစ္ေနက် ျဖစ္စဥ္တခုအတြက္ လုပ္ေနက် အလုပ္ တခုကိုေကာက္လုပ္လိုက္ဖို႕ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။မိခင္ျဖစ္သူကလဲ အားနာတယ္ဆိုတာ လူေတာ္ လူေကာင္း ေတြလုပ္တဲ့အလုပ္မဟုတ္ဘူး သမီး၊လူညံ့လူဖ်င္းေတြရဲ႕အလုပ္ျဖစ္တယ္၊ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္လုပ္ ေနတဲ့ အလုပ္တခုဟာ ဆက္လုပ္လို႕အက်ိဳးမရွိနိုင္ဘူးဆိုရင္ ဘယ္သူ႕မ်က္ႏွာမွ မေထာက္ပဲ ရပ္တန္႕နိုင္ ရမယ္၊ျဖတ္ေတာက္နိုင္ရမယ္ ဟု ဆုံးမေလ့ရွိသည္။ထို႕ေနာက္ ဘဘေဟာတာ မွားတယ္  သမီးဆက္မတြက္ခ်င္ေတာ့ဘူး ဟုေျပာ၍ လက္ကိုျပန္ရုတ္သိမ္းျပီး  ထျပန္မည္အျပဳတြင္ ဆရာေအာင္က လက္ကို အတင္းျပန္ ေဆာင့္ဆြဲလိုက္သျဖင့္ သီတာဦး၏ခႏၶာကိုယ္တခုလုံးသည္ ၄င္း၏ ရင္ခြင္ထဲသို႕ ေရာက္သြားေလ၏။ထို႕ေနာက္သီတာဦး၏ ပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္ပိတ္၍  ေကာင္မေလးနင့္နားက နားကပ္ ေတြကို နင္ကိုယ္တိုင္ျဖဳတ္ေပးမလား ငါကိုယ္တိုင္ ျဖဳတ္ယူရမလားဟု ေမးလိုက္၏။ၾကိဳးစားျပီး ရုန္းၾကည့္ သည္မရ။ လက္တဖက္ကပါးစပ္ကိုပိတ္ထားျပီးလက္တဖက္ႏွင့္ခါးကို  သိုင္းျပီးခ်ဳပ္ထားသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လြတ္ေနေသာလက္တဖက္ျဖင့္ ခုန္ေပၚတြင္ တင္ထားသည့္  ေဘာလ္ပင္ကို လွ်င္ျမန္စြာယူ၍ ထိုးမိထိုးရာထိုးခ်လိုက္သည္။အားဟူသည့္ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံနဲ႕အတူ မိမိခႏၶၶာကိုယ္ တခုလုံး လြတ္ထြက္ သြားသည္။လြတ္လြတ္ခ်င္း ဘာမွဆက္လက္စဥ္းစားျခင္းမျပဳေတာ့ဘဲ လြယ္အိတ္ကို ေကာက္ယူ၍ ထြက္ေျပးေလ၏။အေတာ္လွမ္းလွမ္းေရာက္ မွ လိုက္မလာေတာ့မွန္းသိ၍ ေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ မ်က္လုံးတဖက္ကို အုပ္၍ ဆတ္ဆတ္ခါလူးလွိမ့္ေနတာကိုျမင္လိုက္သည္။                   အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေဒၚသီက ေဟ့ သီတာဦး ဘာေတြေလွ်ာက္လုပ္လာျပန္ျပီ လဲ ဒီေန႕အိမ္ျပန္တာ ေနာက္က်လြန္းတယ္ ဟု ဆီး၍ေျပာသည္။သီတာဦးက ဘာမွျပန္မေျပာပဲ လြယ္အိတ္ကို အိမ္ထဲသို႕ျပစ္ထည့္လိုက္ျပီး လုံခ်ည္ကိုအနည္းငယ္ မတင္၍ ေဒါသထြက္လြန္းသည့္ ဟန္ျဖင့္ အိမ္ေရွ႕ဒါန္းေပၚတြင္ ထိုင္ခ်လို္က္သည္။ ေဒၚသီက ေရတခြက္ခပ္လာျပီဘာျဖစ္လာျပန္ျပီလဲ သမီးေလး ဟုေျပာရင္းေရခြက္ကိုထိုးေပးသည္။ေဒၚသီသည္ စိတ္တိုသည့္ အခါမ်ားတြင္ သမိီးျဖစ္သူအား ေဟာက္ဟမ္း ေျပာဆိုတတ္ေသာ္လည္း သမီးျဖစ္သူကျပန္လည္စိတ္ေကာက္ျပလွ်င္ ေခ်ာ့ေမာ့ေျပာဆိုရန္ေလသံ ေျပာင္းသြားတတ္သည္။ယခုအခါ မိခင္အား စိတ္ေကာက္ျခင္းမဟုတ္ပဲ အျပင္မွာ တခုခုျဖစ္လာဟန္ရွိသည္ ဟု ေဒၚသီကနားလည္လိုက္သည္။                          သမီး ေဗဒင္ေဟာခ်င္တယ္ အေမ သမီးကိုေဗဒင္ေဟာခြင့္ျပဳပါ ေနာ္ အေမေနာ္ ဟု  မိခင္၏ခြင့္ျပဳခ်က္တခုကို မုန္႕ေတာင္းသလိုေတာင္းေနသည္။ ဧကႏၱေတာ့ သမီးဒီေန႕ေဗဒင္ ဆရာလိမ္ တေယာက္နဲ႕ေတြ႕ခဲ့ျပန္ျပီနဲ႕တူတယ္…ပုံမွန္ျဖစ္ေနၾက ျပႆနာရပ္တခုျဖစ္ေန၍ ေဒၚသီကစိတ္ေအးသြား သည့္ဟန္ျဖင့္ ေအးေအးေဆးေဆးပင္ ေျပာလိုက္သည္။သီတာဦးသည္ ထိုသို႕လဲြမွားစြာ ေဟာတတ္ေသာ ေဗဒင္ဆရာတဦးထံ၌ တြက္ခဲ့ျပီးသည့္အခ်ိန္တိုင္းလိုလို ပင္  သမီးေဗဒင္ေဟာခ်င္တယ္ ဟုပူဆာ ေနၾကျဖစ္ သည္။ အေမ စဥ္းစားၾကည့္ေလ မ်ိဳးႏြယ္စဥ္ဆက္မို႕သင္ကိုသင္ရမယ္ဆိုျပီးသင္ထားတဲ့ ဒီေဗဒင္ ပညာရပ္ၾကီးကို ထမ္းရုံသက္သက္ထမ္းထားအဲ့ဒါၾကီးကိုအသုံးမခ်ရဘူးဆိုတာကေတာ့ လူၾကီးေတြက လူငယ္ ေတြကို သက္သက္အနိုင္က်င့္တာပဲ အေမ………….။သီတာဦးသည္ ေဗဒင္ေဟာခ်င္သည့္ဆႏၵျဖစ္လာတိုင္း ခြင္ျပဳခ်က္ရဖို႕အေမထံတြင္ပူဆာတတ္ေသာ္လည္း ဒီတၾကိမ္ေလာက္ျပင္းထန္စြာမစြပ္စဲြမေတာင္းဆိုခဲ့ဖူးေပ။ အခုေတာ့လူၾကီးေတြကလူငယ္ေတြကိုသက္သက္အနိုင္က်င့္တာပဲ  ဆိုပါလား။တဦးတည္းေသာသမီးေလးမို႕ စကားမေျခအတင္ ျငင္းခုန္၍မေျပာခ်င္သည္က တေၾကာင္း ေျပာခ်င္ရာေျပာျပီးသြား၍ စိတ္ေျပ သြားေသာ အခါ၌ မိမိေခ်ာေမာ့ ေျပာဆိုခဲ့သမွ်  နာခံတတ္သူေလးျဖစ္ျခင္းကတေၾကာင္းမို႕ လိုက္လိုက္ေရာေရာ ပင္ေျပာလိုက္သည္။ ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲသမီးေလးရယ္အေမ့ကိုရွင္းျပပါဦး လူၾကီးေတြကလူငယ္ေတြကို  ဘယ္လိုအနိုင္က်င့္တာတဲ့တုန္း……..အေမတို႕ရဲ႕မ်ိဳးႏြယ္စဥ္ဆက္ ဒီေဗဒင္ပညာရပ္ကို မသင္မေနရ သင္ရမယ္ ဆိုလို႕သမီးငယ္ငယ္ကတည္းက သင္ခဲ့တာပဲ….ေအး ဟုတ္တယ္ေလ သမီးေလးက သမီးအလိမၼာေလးမို႕ လူၾကီးေတြေျပာစကားနားေထာင္ျပီးသင္ခဲ့တာပဲ….. အတတ္ပညာတခုကို တတ္ေအာင္ သင္ထားျပီးအဲ့ဒိပညာရပ္ကိုအသုံးမခ်ရဘူးဆိုရင္  အဲ့ဒိလူအတြက္ ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡ ေရာက္တယ္ဆိုတာအေမ ေတြးေရာေတြးၾကည့္ဖူးလားအေမ….ျပီးေတာ့ ပညာဆိုတာလူသားရဲ႕ ဝန္ကို ထမ္းဖို႕ ျဖစ္လာတာပါ အေမ …ပညာကိုသင္သာသင္ထားျပီး အသုံးမခ်ရဘူးဆိုရင္ လူက အဲ့ဒိ ပညာကိုျပန္ထမ္းထားရတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ပညာလည္းအခ်ည္းအႏွီးျဖစ္သလို  အခ်ိန္ကုန္တယ္ လူပန္း တယ္အေမ….အခုဟာက အေမတို႕ရဲ႕ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ဆိုတဲ့တာဝန္ၾကီးကိုေတာ့ သမီးကို လူမျဖစ္ခင္ ကတည္း ကထမ္းခိုင္းထားခဲ့ျပီးေတာ့ သမီးရဲ႕ဆႏၵကိုေတာ့ပိတ္ပင္ထားတယ္..အဲ့ဒါဟာ လူၾကီးေတြက လူငယ္ ေတြကို အနိုင္က်င့္တာ မဟုတ္လို႕ဘာျဖစ္ဦးမွာလဲအေမ….အေမတို႕ရဲ႕ဆုံမစကားမွန္သမွ် တေသြမတိမ္း သမီးနားေထာင္ခဲ့တာပဲအေမ….သမီးရဲ႕ ဒီဆႏၵကိုေတာ့ ခဏေလးျဖစ္ျဖစ္ လိုက္ေရာ ေပးပါလား အေမ…ဟုေျပာရင္းေတာင္းပန္တိုလွ်ိဳးေသာမ်က္ႏွာငယ္ ေလးႏွင့္ၾကည့္ လိုက္သည္။ ေဒၚသီကသီတာဦး၏ဆံစေလးမ်ားကိုအသာအယာပြတ္ သပ္ေပးရင္း သမီးရဲ႕ ဆႏၵေတြမၾကာခင ္ျပည့္ေတာ့ မွာပါသမီးဟု ကရုဏာသက္စြာျဖင့္ေျပာရင္း ေသြးစေလးမ်ားထြက္ျပီးအနည္းငယ္ပြန္းပဲ့ေနေသာ သီတာဦး၏ ညာဘက္လက္ကိုေတြ႕သြားသည္။                      သမီးလက္မွာ ေသြးေတြနဲ႕ပါလား ဘာျဖစ္တာလဲသမီး အေမ့ကိုေျပာစမ္းပါဦး      ဟုစိတ္ပူစြာျဖင့္ေမးလိုက္သည္။  သမီးရဲ႕အၾကိမ္ၾကိမ္ေတာင္းဆိုမႈကိုအေမတို႕က

မလိုက္ေရာခဲ့လို႕ျဖစ္တာေပါ့.  ဘာေျပာေျပာ ဒီဘူတာကိုသာျပန္စိုက္လာမည္ကိုသိ၍ ဘာမွဆက္မေမးေတာ့ဘဲ အရက္ပ်ံပုလင္းသြားယူ၍ စြတ္္ေပးလိုက္သည္။ အနည္းငယ္ နာေသာ္လည္း ေအာင့္အီးသည္းခံလိုက္ျပီးေနာက္ စိန္နားကပ္ ကိုခၽြတ္၍ ေဒၚသီအားေပးလိုက္သည္။သီတာဦးသည္ မိခင္အားစိတ္ဆိုးသည့္အခါတိုင္း ၄င္းနားကပ္ အားခၽြတ္၍ လႊင့္ျပစ္ျခင္း  မပန္ပဲတေနရာ၌ထားလိုက္ျခင္းစသည္ကို ျပဳလုပ္ေလ့ရွိသျဖင့္ အေမ့ကို စိတ္ေကာက္ ျပန္ျပီလားသမီး ဟုေမးသည္။မဟုတ္ပါဘူး အေမ အေမ့ကိုစိတ္မဆိုးေတာ့ပါဘူး…အေမကိုစိတ္ဆိုးလဲ  ဘာမွထူးလာမွာမွမဟုတ္တာ သမီးစိတ္ဆိုးရင္အေမ ကေခ်ာ့မယ္ သမီးကေပ်ာ့မယ္  ျပီးရင္ သမီးရဲ႕ဆႏၵ ေတြကို မသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳ ထားမယ္ …လူၾကီးေတြစိတ္ခ်မ္းသာဖို႕ကို  လူငယ္ေတြကပဲ အလိုက္သိသိနဲ႕ နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးေနရတဲ့ေခတ္ၾကီး ရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈ ေအာက္မွာ က်ဆုံးျပီး ဒံုရင္းအတိိုင္းပဲ ျပန္ျဖစ္သြား မယ္ ဒါပဲမဟုတ္လားအေမ၊ဒါေပမဲ့  ဘာေၾကာင့္သမီးကို ေဗဒင္ေပးမေဟာရတာလဲ ဆိုတာ ကိုေတာ့ သမီးသိပါရအေမ… ဟုရင္ထဲရွိသမွ်ကိုအယဥ္ေက်းဆုံးနည္းျဖင့္ ဖြင့္ခ်လိုက္သည္။ထူးထူးမရွိပါဘူးသမီးေလး ရယ္  သမီးေလးကငယ္လည္းငယ္ေသးတယ္၊ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းပညာေရးကိုလဲ သင္ယူရဦးမယ္၊ အေမတို႕ ကေဗဒင္ေဟာမယ္ဆိုရင္ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ ေဆြမ်ိဳးမခဲြျခားပဲ လာတြက္သူမွန္သမွ်ကိုပိုက္ဆံ ယူရမယ္ ဆိုတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ရွိတယ္ကဲြ႕၊သမီးေလးက ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕ေဟာမယ္ဆိုရင္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ နဲ႕နာမည္ၾကီးျပီးပညာေရးတပိုင္းတစျဖစ္သြားမွာလဲစိုးရိမ္တယ္၊ ျပီးေတာ့အေမတို႕ကသမီးေလးရဲ႕လုပ္စာကို မစားခ်င္ေသးလို႕ပါကြယ္ဟု  ေျပာေနက် အေၾကာင္းျပခ်က္အတိုင္းျပံဳးလွ်က္ေျပာလိုက္သည္။သီတာဦးကလဲ ႏႈတ္ခမ္းေလးစူျပီးဟြန္႕ေျပာလိုက္ရင္ဒါခ်ည္းပဲဟုေျပာ၍   ေျခကိုေဆာင့္နင္းလွ်က္အိမ္ထဲသုိ႕ဝင္သြားပါေလ ေတာ့သတည္း။

ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္။ ..................ေရးသားသူ။    ။တီအာဝုိင္