Wednesday, September 25, 2013

ခင္သာဇာတိ ေမာင္သာဂိ (၂)



အခန္း(၂)ျမားနတ္ေမာင္သာဂိ
             သာဂိတစ္ေယာက္အသက္ဆယ့္ငါးႏွစ္ရွိျပီယခုထိရွင္မျပဳရေသး။ ထို ့ေၾကာင့္ သာဂိ ရွင္ျပဳ ခ်င္သည္။ သို ့ေသာ္ မိဘမ်ားကိုမပူဆာခ်င္တာကတေၾကာင္း၊ ထိုရွင္ျပဳျခင္းကိစၥ သည္မိဘ တို ့ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ သာလွ်င္ဝတ္သင့္ေၾကာင္းကို သာဂိသိထားသည္ကတေၾကာင္းမို ့မိမိ၏ဆႏၵ ကိုမိဘမ်ား အား ထုတ္ေဖာ္ မျပခဲ့ပဲဖာသိဖာသာ သာေနလာခဲ့သည္။ သို ့ေသာ္အခြင့္ေကာင္းကိုကားေစာင့္ဆိုင္းေနေပသည္။
လူသည္ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္ျဖင့္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ေနျခင္းျဖစ္ျပီး ၄င္းေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ခ်က္ခ်င္း အေကာင္ အထည္ေဖာ္၍ မရခဲ့ေသာ္ မိမိဘက္မွလိုအပ္သည္္မ်ားကို အစဥ္သင့္ျပင္စင္၍ အခြင့္အခါေကာင္း ကို ေစာင့္ဆိုင္းျခင္း သည္အေကာင္းဆုံးဟုသာဂိခံယူထားသည္။
                     သာဂိတို ့ညီအစ္ကိုအားလုံးသည္ ႏွစ္ႏွစ္ၾကီး ႏွစ္ႏွစ္ငယ္မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထို ့ေၾကာင့္ သာဂိ၏အကိုအၾကီးဆုံး ျဖစ္ေသာစိုးဦးမွာသာဂိထက္ရွစ္ႏွစ္ၾကီးပါသည္။ စိုးဦးမွာ ေက်ာင္းျပီးျပီျဖစ္၍ ခင္သာ ရြာေလး၏ထုံးစံအတိုင္း လယ္ထဲဆင္းရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း မိဘမ်ားက"ငါ့သားၾကီးအရမ္းပင္ပန္းေနျပီ ဒီႏွစ္ေတာ့နားလိုက္ပါဦး" ဟုေျပာ၍ နားနားေနေန ျဖင့္ အိမ္တကာေလွ်ာက္လည္ျခင္း    သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင့္
ေလွ်ာက္သြားျခင္းမ်ားျဖင့္ အခ်ိန္ကို ကုန္ဆုံးေစခဲ့ပါသည္။ ညီအကို အခ်င္းခ်င္းေတြ ့စကားေျပာဖို ့ေဝးစြ၊ မ်က္နွာခ်င္းပင္လႊဲထားတတ္ၾကေသာ သာဂိတို ့ညီအကိုမ်ားသည္အမ်ားအျမင္အရ သူစိမ္း ဆန္သည္ ဟုထင္ရေသာ္လည္းအလြန္ခ်စ္ခင္ၾကေသာညီအစ္ကိုမ်ားဟုဆိုနိုင္ေပသည္။ မိဘမ်ားကတေယာက္ေယာက္ ကိုရိုက္လွ်င္ က်န္ေလးေယာက္မွာ ထိုေန ့၌လုံးဝထမင္းမစားၾကေတာ့ေပ။ ထို ေၾကာင့္ သာဂိတို ့၏မိဘ မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးသာလွႏွင့္ေဒၚရင္မႈန္တို့မွာသားသမီမ်ား အားရိုက္၍ ဆုံးမျခင္းကို အထူးေရွာင္ရွား ၾက ပါသည္။ ခံစားခ်က္ခ်င္းမတူ၍ေလာ၊ ခံယူခ်က္ခ်င္းမတူညီ၍ေလာ၊ မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွန္းမသိ ညီအကိုခ်င္းစကားမေျပာျဖစ္ၾကေသာ္လည္း အေရးၾကီး လွ်င္ေသြးနီးျခင္း ရဲ  ့အက်ိဳးကို သာဂိတို ့ညီအကိုမ်ား ေကာင္းေကာင္းၾကီးခံစားလိုက္ရေလျပီတည္း။ စည္းလုံးျခင္းရဲ  ့အင္အားျဖင့္ အိမ္တြင္း ေတာ္လွန္ေရး ေလးတရပ္ ကို ေအာင္ျမင္စြာဖန္တီးနိုင္ခဲ့ျခင္းလည္း မဟုတ္ပါေလာ။ ညီအငယ္ဆုံးျဖစ္ေသာ သာဂိႏွင့္အကိုအၾကီးျဖစ္ေသာစိုးဦးတို ့စကားစျမည္မေျပာျဖစ္ သည္မွာ သူတို ့တသက္ရွိျပီဟုပင္ ဆိုရပါမည္။ သို ့ေသာ္သာဂိသည္ သူ ့အကိုၾကီးစိုဦးကို အလြန္စကားေျပာခ်င္ေနပါသည္။       ေျပာခ်င္ရေသာအေၾကာင္းကလည္းရွိ သည္။ စိုးဦး သည္ ရြာထဲတြင္ လည္ရင္းပတ္ရင္းျဖင့္ရြာေတာင္ပိုင္းမွ ျမျမဆိုသူ ေကာင္မေလးအား မ်က္စိက်ျမတ္နိုးလွျပီး ရင္ဖြင့္ေျပာဆိုျခင္းငွာ မဝံ့မရဲ ထိတ္လန္ ့တုန္လႈပ္မႈမ်ားျဖင့္က်ိတ္ခံစားရင္း တဖက္သတ္ အခ်စ္သမားဘဝျဖင့္ လူးလွိမ့္ခံစားေနရသည္ ဟုသာဂိက  ႏြားေက်ာင္းသားသတင္းရပ္ကြက္မွ ၾကားခဲ့ရပါသည္။ ခံစားေနရုံသက္သက္ျဖင့္ေတာ့သာဂိစကားေျပာခ်င္စိတ္မရွိခဲ့ပါ။ ျမျမဆိုေသာ မိန္းကေလး မွာထိုရြာတြင္ အိေျႏၵအရွိဆုံးနွင့္အေခ်ာေမာဆုံးအလွပဆုံးဟုလူသိမ်ားၾကသည္။ ျမျမ၏အိမ္အနီးတြင္ အရက္ဆိုင္ရွိ၍ ကိုေတာ္ေခ်ာက ၄င္းအရက္ဆိုင္၌အရက္ေသာက္ရင္း ျမျမကို ေခ်ာင္းၾကည့္ရသည့္ အရသာကို ေန ့စဥ္တဝၾကီးခံစားသည္ဆိုပဲ။ သာဂိဘယ္လိုစေျပာရမလဲ။ တခါမွလည္းစကားကို ဟုတၱိပတၱိမေျပာဖူး။ ျပီးေတာ့သာဂိကအငယ္ဆုံး။ ေျပာရမဲ ့သူကအကိုအၾကီးဆုံး။ ေျပာရမဲ့ အေၾကာင္းအရာ က အရက္နဲ ့မိန္းမ။ဂြေတာ့က်ျပီ။ ေတာသားျပီျပီကိုယ္ကစျပီးလူတစ္ေယာက္ကို စကားစ ေျပာရမဲ့  အလုပ္ ကိုလဲ သာဂိကမလုပ္ခ်င္။ သို ့ႏွင့္သာဂိစိတ္ထဲ၌  "ဘုရားလူ ့ဘ၊ မုနိႏၵလွ်က္၊ ၊မိန္းမ ေယာက္်ား၊ အေၾကာင္း အားျဖင့္၊စကားေဆာင္ေသြး၊ဆိုတုံေသး၏၊၊ ဆိုေရးရွိက ၊ဆိုအပ္စြတည္း ၊ ဆိုစမ်ားမ်ား၊ထားပါ့ေခ်မည္၊ ငါ့ဝန္ရွိခဲ့ ‘’ဟုအၾကိမ္ၾကိမ္ရြတ္ဆိုရင္းတခုခုဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ယခုအခ်ိန္သည္ တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ ပ်က ္ရုံ ေလာက ္နဲ ့ ေက်နပ္ရမည့္အခ်ိန္မဟုတ္။ တခ်က္တည္းခုတ္ျပီးဆယ္ခ်က္ေလာက္ပ်က္ရမည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ သည္ ဟု သာဂိနားလည္ထားသည္။တရြာလုံးမွတဆိုင္သာရွိေသာအရက္ဆိုင္ငယ္ေလးအတြင္းသို ့ပုဆိုးကိုမျပီးသာဂိဝင္သြားလိုက္သည္။ လက္ထဲမွာလည္းႏြားေက်ာင္းသည့္ၾကိမ္လုံးႏွင့္ ေလးဂြ လြယ္အိတ္ကိုဆဲြလွ်က္။ "ေဟ့ ငါ့အတြက္အရက္တလုံးနဲ ့ၾကြက္ေၾကာ္တစ္ပဲြေဟ့’’ ဟု ဆိုင္ထဲတြင္ရွိေနႏွင့္ျပီျဖစ္ေသာ အကိုစိုးဦးကိုမသိဟန္ေဆာင္၍ႏြားေက်ာင္းဘက္ျဖစ္ေသာ ဆိုင္ရွင္ မိုးဒီကို မ်က္စိမွိတ္ျပရင္းမွာလိုက္သည္။ သူ ့ပုံစံကိုၾကည့္၍ စိုးဦးတစ္ေယာက္ေဒါသေထာင္းေထာင္းထျပီး "ေဟ့ေကာင္ သာဂိအဲ့ဒါမင္းဘာလုပ္တာလဲကြ" ဟုေျပာပါေတာ့သည္။ သာဂိလိုခ်င္တာဒါပဲ။ သူကစျပီးစကားမ ေျပာရ ရင္ျပီး ေရာ မဟုတ္လား။ ထို ့ေၾကာင့္သာဂိက "အရက္မွာ တာေလ ေသာက္ ခ်င္လို ့’’ဟုမ်က္လုံးခ်င္း ဆိုင္ၾကည့္၍ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ စိုးဦးတေယာက္ဘာျပန္ေျပာရမည္မသိ အတန္ငယ္ျငိမ္သြားျပီးေနာက္ "မင္းကဘယ္အရြယ္ရွိေသးလို ့အရက္ေသာက္ရမွာလဲကြ" ဟုေျပာမိေျပာ ရာေျပာလုိက္ပါသည္။ "ဟ ျမတ္စြာဘုရားက လူသားအားလုံးကို အရက္မေသာက္ဖို ့မွာခဲ့တာပဲရွိတယ္ အသက္ၾကီးမွ ေသာက္ငယ္ငယ္ရြယ္မွာမေသာက္နဲ ့လို ့မမွာခဲ့ဘူး ျပီးေတာ့နင္ကမိဘပိုက္ဆံနဲ ့လာေသာက္
တာ ငါကငါ့ပိုက္ဆံနဲ ့ငါေသာက္တာနင့္ထက္အမ်ားၾကီးသိကၡာရွိတယ္" ဟု ေျပာလိုက္ေတာ့၏။ စိုးဦးတစ္ေယာက္ရွက္သည္ကတေၾကာင္း ေဒါသထြက္သည္ကတေၾကာင္းမို ့ထရိုက္ဖို ့အထိျပင္ ပါေလ ေတာ့ သည္။ ထိုအခါသာဂိကေလးဂြႏွင့္ခ်ိန္၍"နင္ေရွ ့မတိုးနဲ ့တိုးလာတာ နဲ ့ငါ့ေလးဂြ အေၾကာင္း နင္သိသြားမယ္’’ ဟုေျပာလိုက္မွေတာက္ေခါက္၍ျပန္ထုိင္သြားပါသည္။"ေလာကၾကီးမွာ နင္လို ၾကီးနိုင္ ငယ္ညွင္း လုပ္ခ်င္ သူေတြကို အခ်ိန္မေရြးလက္တုန္ ့ျပန္နိုင္ဖို ့အတြက္ ငါ့မွာအျမဲတမ္း လက္နက္ေဆာင္ ထားတာ  ဟင္းဟင္း" ဟုမထိတထိနွင့္စိတ္တိုေအာင္ ထပ္္စြ လိုက္ေလ ေတာ့ ၏။ ထိုအခါစိုးဦးလည္း စကားကနည္းသည္ကတေၾကာင္း စိတ္ကလည္း တိုေနတာက တေၾကာင္း ေၾကာင့္အရက္ကို သာဖိ ၍ေသာက္ ပါေလေတာ့သည္။ သာဂိကလည္းအားက်မခံအားရပါးျပန္ေသာက္ျပျပီး "ေဟ့ေကာင္မိုးဒီ ငါ့ေနာင္ေတာ္ၾကီးအတြက္သူလို သေလာက္ထပ္ခ်ေပးလိုက္ကြာ ငါ့အကိုၾကီး ကိုခံေျပာမိ လို ့ျပန္လည္ေ တာင္း ပန္ တဲ့အေနနဲ ့သူေသာက္သမွ်ငါအကုန္ရွင္းမယ္ဟားဟား ငါ့ထဲကေတာ့ မတိုက္ နိုင္ဘူး  ငါ ဒီေန ့ တပုလင္းကုန္ေအာင္ေသာက္မွာ" ဟုလွမ္းေျပာလိုက္ပါသည္။ ျပီးေတာ့ စိုးဦး ထိုင္ေနေသာ ခုံတြင္ သြားထိုင္၍ "ကိုၾကီးငါ့ကိုစိတ္မဆိုးပါနဲ ့ငါကမမတေယာက္ကိုခ်စ္ၾကိဳက္မိျပီးကတည္းက ဒီဆိုင္မွာ တေန ့တပုလင္းလာေသာက္ဖို ့ဆုံးျဖတ္လို္က္တာ.ျပီးေတာ့ငါ့မမကဒီနားမွာပဲေနတာ" ဟုရိရိသဲ့သဲ့ အၾကည့္ႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။ စိုးဦးတေယာက္ဘာမွျပန္မေျပာ သူေျပာသမွ် ကိုျငိမ္နားေထာင္ျပီး အရက္ကို သာတခြက္ ျပီး တခြက္ေမာ့ေနေတာ့သည္။ သာဂိကေတာ့ ခြက္ေတာင္မသုံးဘဲ ပုလင္းလိုက္ေမာ့ျပ လိုက္ပါသည္။ စိုးဦးတစ္ေယာက္သူကိုၾကည္ျပီးမ်က္လုံးျပဴးေနသည္။သို ့ေသာ္ မသိဟန္ေဆာင္ ၍ေသာက္ ရင္း "ငါတကယ္ ထပ္ မွာရမွာလား နင္တကယ္တိုက္မွာလား’’ ဟု သာဂိကိုေမးပါသည္။ သာဂိကလည္း "ေသာက္ခ်င္သေလာက္သာေသာက္ေစဗ်ာ…ဒီေန ့ငါ့မွာအစီအစဥ္ရွိတယ္ နင္ကူညီ နိုင္ရင္ ကူညီ မကူနုိင္ ရင္လည္းေန နင္ေသာက္ျပီးရင္ငါနင့္ဆီက အကူအညီတခုေတာငး္မယ္ ဒါပဲ ကဲအခုုေတာ့ ေသာက္ လိုက္ဦး’’…ဟုေျပာျပီး ေလးဂြလြယ္အိတ္ထဲမွစာရြက္နဲ ့ေဘာလ္ပင္ကို ထုတ္၍ ေအာက္ပါ အတိုင္း ေရးခ် လိုက္ပါသည္။
အၾကင္နာဆိုတာ ရင္မွာေပါက္ဖြားတာမွန္ေပမဲ့………
လူတိုင္းအတြက္မဟုတ္ဘူး….ခ်စ္သူ…
ျပီးေတာ့………..
အၾကင္နာ ဆိုတာ ေလွ်ာက္သြားလို ့
ေပါက္ဖြားလာတာလဲ မဟုတ္ရပါဘူး………….
အျမင္ၾကာလုိ ့ဘဝင္မွာျငိခဲ့ရတာလဲ
မဟုတ္ရပါဘူး..
ငါ့ရင္မွာ အလွထင္တာမင္းတစ္ေယာက္တည္းေပမို ့
ေသဖို ့သာရွိေတာ့တဲ့ ငါ့ႏွလုံးသာကို
အမုန္းမထားဘဲ အျပံဳမ်ားနဲ ့ဆက္ဆံ
နက္ျဖန္မွာ လကၡံပါေတာ့…ခ်စ္သူ……….
                ထိုသို ့ခ်ေရးျပီးေနာက္ "ကိုၾကီး နင္အရမ္းမမူးခင္ ငါ့ကိုဒါေလးျပန္ကူးေပးပါလား ငါနင့္လက္ေရးနဲ ့အမွတ္တရသိမ္းထားခ်င္လိ ု ့ျပီးေတာ့ငါကလက္ေရးမလွဘူး နင့္လက္ေရးနဲ ့ဆိုရင္ ငါ့ကဗ်ာကေတာ္ေတာ္မိုက္သြားမွာ’’ ဟုေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ ့စာရြက္ႏွင့္ေဘာလ္ပင္ကို စိုးဦးအေရွ ့သို ့ခ်ေပး လိုက္သည္။ စိုးဦးလည္းအရွိန္ရလာတာကတစ္ေၾကာင္း၊ ညီျဖစ္သူေရးလိုက္ေသာကဗ်ာမပီ စာမပီႏွင့္ ဘာမွန္းမသိေသာ စာပိုဒ္ေလးကိုဘာရယ္မဟုတ္သေဘာက်မိသလိုလို ရွိတာကတေၾကာင္း၊ အရက္တိုက္ထားသည္ မ်က္နွာရွိေနတာကတေၾကာင္းေၾကာင့္ကူးေပးလိုက္သည္။ ျပီးေတာ ့ "နင္ကရည္းစားထားေတာ့မလို ့လား’’ ဟုစိတ္ဝင္စားသည့္အမူအရာျဖင့္ျပန္ေမးသည္။ သာဂိက လည္းမွင္ေသေသျဖင့္ပင္ "အင္း…ငါကလယ္လည္းထြန္တက္ျပီ၊ ႏြားေတြလည္း အမ်ားၾကီး ကိုတေကာင္ မွ မေပ်ာက္ေအာင္ေက်ာင္းတတ္ေနျပီဆိုေတာ့ ဒီရြာမွာရွိသမွ်ေယာက်္ားတို ့တတ္အပ္တဲ့ပညာ ငါ့မွာ အကုန္ရွိေနျပီေလ၊ ယူမယ္ဆိုရင္ေတာ့အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီ  ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒါေတြထားလိုက္ပါ ငါစဥ္းစားေန တာက ငါသာဒါမ်ိဳးေန ့တိုင္းေသာက္ေနရင္ ငါၾကိဳက္တဲ့ေကာင္မေလးက ျပန္ၾကိဳက္ နိုင္ပါ့မလားဆိုတာရယ္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကခ်စ္လွပါတယ္ဆိုတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို အရက္သမားၾကီး ရင္ဘတ္ ထဲ စြဲထည့္သင့္၏ မထည့္သင့္၏ ကို ေပါ့" ဟုဆက္၍ေျပာလိုက္ပါသည္။ စိုးဦး တေယာက္ အေတာ္ စဥ္းစားျပီးျငိမ္သြားသည္။ စကားေျပာခဏတိတ္ေနၾကသည္။ ဆိုင္ကလည္းေစာေစာစီးစီးမို ့ဘယ္သူမွမလာၾကေသး။ ထိုစဥ္ သာဂိကရုတ္တရပ္ထျပီး စိုးဦးကိုတြန္းလွဲလိုက္ပါေတာ့သည္။ စိုးဦးလုံးဝျပန္မထနိုိင္ေတာ့။ အဲ့ဒိေတာ့မွ သာဂိ က တရြာလုံးၾကားေအာင္ ''လာၾကပါဦးဗ်ိဳ  ့ဒီမွာ စိုးဦးၾကီး ေစာေစာစီးစီးမူးျပီးလဲေနျပီ''ဟုေအာ္ပါေတာ့သည္။ ဦးသာလွနွင့္ေဒၚရင္မႈန္တို ့ေရာက္လာပါသည္။ ျမျမဆိုေသာမိန္းကေလးအပါအဝင္လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္းေရာက္လာၾကပါသည္။ ဦးသာလွက "ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာတုန္း မင္းတို  ့မရွက္ၾကဘူးလား.. ေစာေစာစီးစီး အရက္ဆိုင္ ကိုေရာက္ျပီး မူးလဲေနၾကတယ္"  စသည္ျဖင့္ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းပါေလေတာ့သည္။ ဒီေတာ့မွ သာဂိက "အေဖ့သားက ဟိုမျမျမကိုခ်စ္တယ္ သူ ့ကိုရည္းစားစာေပးေပးပါ ငါမေပးရဲ ဘူး ဒါေပမဲ့ သူ ့ကိုမရရင္ေတာ့ငါေသသြားနိုင္တယ္လို ့ေျပာျပီး ဒီစာကိုေပးရင္းလဲက်သြား တာပဲအေဖ့ သားဘဝကေတာ့ သြားျပီ အဲ့ဒါအေဖတို ့ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ’’ ဟုတဆက္တည္းေျပာလိုက္ပါသည္။ ျပီးေတာ့ စိုးဦး ကူးေရး ေပးခဲ့ေသာသူ ့ကဗ်ာကို လည္း ျမျမ၏ လက္ထဲသို ့သြားေပးရင္း "ဒီမွာအမအတြက က်ေနာ့္ အကိုၾကီးေရးေပးထားတာဖတ္ၾကည့္လိုက္ဦး" ဟုေျပာလုိက္ပါသည္။ စိုးဦးကို ဝိုင္းျပီးထူတဲ့လူကထူ ထမ္းတဲ့လူကထမ္းနဲ ့အလုပ္ရႈပ္ေနစဥ္ မိုးဒီထံသို ့သြား၍ ေၾကာကိုအသာပုတ္ျပီး "ေရာ့မင္းအတြက္ ေရတစ္ပုလင္းဖိုးနဲ ့ငါ့အကိုေသာက္ထားတဲ့ အရက္ဖိုး ’’ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ေျပာရင္း ေငြသားအခ်ိဳ ့ကိုထုတ္ေပးလိုက္ပါေတာ့သည္။
     အထက္ပါအျဖစ္အပ်က္မ်ားျဖစ္ျပီးေနာက္မွာေတာ့ သာဂိတစ္ေယာက္ေပ်ာက္ျခင္းမလွေပ်ာက္ေနပါသည္။   စုံစမ္း၍လည္းမရသျဖင့္မိဘမ်ား၊    ညီအကိုမ်ားနွင့္တရြာလုံးမွလည္း စိတ္ပူ၍ အသဲအသန္လိုက္လံရွာေဖြၾကပါသည္။ မိုးဒီ၊ေဇာ္ၾကီး၊ ဖိုးသာထူး စေသာ သူ၏ ႏြားေက်ာင္းေဖာ္ေ က်ာင္း ဖက္ မ်ား အားလုံးမွာ သာဂိအေၾကာင္းေျပာလွ်င္မသိ ဟန္ေဆာင္ ေနတတ္ၾက သျဖင့္ ေက်းရြာ လူၾကီးမွ "ရိပ္မိျပီး မင္းတို ့သာဂိကိုေတြ ့ေအာင္မရွာေပးနိုင္ရင္ မေတြ ့မခ်င္း ေန ့စဥ္ထိုင္ထအခါတရာလုပ္ရမယ္’’ ဟု ဘာမဆိုင္ညာမဆို္င္ သူၾကီးအာဏာက ိုအျပည့္အဝ သုံး၍ အသံ လႊင့္ လိုက္ပါသည္။
                      "သာဂိေရ…….သာဂိ မင္းအၾကံေအာင္ျပီကြ" ဟုအေဝးမွလွမ္းေအာ္ ေနေသာ မိုးဒီ၏ အသံကိုၾကား လိုက္ ရ၍ သာဂိတေယာက္အဘခ်ိဳရဲ ့တဲေလးထဲမွထြက္လာသည္။ မိုးဒီတေယာက္ တည္းမဟုတ္။ စိုးဦး၊ျမျမတို ့သားအမိႏွင့္ေဒၚရင္မႈန္တို ့ပါ ပါလာသည္။ မုိးဒီကေတာ့ "သာဂိေရမင္းအၾကံေအာင္ျပီ’’ ဟုသာ အတြင္တြင္ေအာင္ရင္း အူယားဖားယားေျပးလာပါသည္။ "ငါသိပါတယ္ မိုးဒီရာ ငါ့အကို ကလည္းမျမျမကိုသြားသြားျပီးေခ်ာင္းၾကည့္ေနသလို မျမျမက လည္း ငါ့အကိုလာျပီဆိုတာနဲ ့အိမ္ထဲေတာင္သိပ္မဝင္ေတာ့ဘူး အျပင္မွာပဲ တေနကုန္ အလုပ္လုပ္ ေနေတာ့ တာ…ဒါေပမဲ့ႏွစ္ေယာက္စလုံးက   မတုန္မလႈပ္    ေက်ာက္ရုပ္ေတြ ဆိုေတာ  ့ ဇာတ္ေမွ်ာၾကီးျဖစ္ေန တာေပါ့ကြာ..ၾကာရင္ငါ့အကိုလည္း   အရက္သမားၾကီးျဖစ္     မျမျမလည္း အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ သြားမွာစိုး လို ့သာ ဝင္လိုက္ရတာပါ။ ငါမဝင္လည္းသူတို ့ကေတာ့တခ်ိန္ခ်ိန္ အစဥ္ေျပသြားၾကမွာပါ’’..မိုးဒီအပါ ဝင္အားလုံး ကျငိမ္သက္နားေထာင္ေနၾက၍ သာဂိကဆက္လက္ျပီး "အားလုံးရဲ ့အလိုကိုငါသိပါတယ္ကြာ ငါ့အလို ကိုသာဘယ္သူမွမသိၾကတာ’’ ဟု သူ ့ရဲ ့ခံစားခ်က္နဲ ့ဆန္ ့က်င္စြာေျပးလႊားေနေသာ တိမ္တိုက္ မ်ားကိုၾကည့္ ၍ေျပာလိုက္သည္။ မိုးဒီကလည္း "မဟုတ္ေသးဘူး  မဟုတ္ေသးဘူး ငါေျပာတဲ ့ေအာင္ျပီ ဆိုတာ အဲ့ဒါမဟုတ္ဘူးေလ…ဟိုဟာေလ’’…မိုးဒီေျပာလက္စစကားပင္မဆုံးေသး ေဒၚရင္မႈန္ကၾကားျဖတ္၍ "ဟုတ္ပါတယ္သားရယ္ အေမတို ့ကသားရဲ ့ဆႏၵကို အလိုလို မသိေပမဲ့မိုးဒီေျပာလို ့သားက ကိုရင္ဝတ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဘုန္းၾကီးသကၤန္ေတြကိုေခါက္ေပးရင္းဘုန္းၾကီးေတြမျမင္ေအာင္ သကၤန္းဝတ္ရုံနည္းေတြ ခိုးခိုးျပီးေလ့က်င့္ေနတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ၊ျပီးေတာ့ကိုရင္ေတြ က်င့္ရမဲ့သီလေတြ ကိုလည္းသားကအကုန္အလြတ္က်က္မွတ္ထားျပီးျပီဆုိတဲ့အေၾကာင္းေတြကိုအေမတို ့သိျပီးပါျပီ။ အဲ့ဒိအတြက္ သားကိုဒီနွစ္သၾကၤန္မွာရွင္ျပဳေပးမယ္။သားကိစၥျပီးမွ သားအကိုၾကီးတို ့ရဲ ့ကိစၥ ဆက္လုပ္ပါ မယ္ ..ကဲ ေၾကနပ္ျပီလားသား" ဟု ေခါင္းေလးကိုပြတ္ရင္းေျပာလိုက္ပါသည္။ မိသားစုမ်ားႏွင့္ တစ္ခါ မွ ေႏြးေႏြး ေထြးေထြး မေနခဲ့ပဲ ခပ္တည္တည္ခပ္တန္းတန္းေနလာခဲ့ေသာသာဂိ တစ္ေယာက္ ေဒၚရင္မႈန္ ရဲ ့ကရုဏာအျပည့္ျဖင့္ႏွစ္သိမ့္မႈကိုတ၀ၾကီးျငိမ္သက္ခံစားရင္း မ်က္ရည္ေပါက္မ်ားစီးဆင္းေနသည္ကို ပင္ သတိမထားနိုင္ဘဲ အျပံဳးၾကီးျပံဳး အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္လွ်က္ရင္ထဲမွာလည္း "ဒါမွ ငါ့အေမကြ’’ဟူေသာ ပဲ့တင္သံမ်ားႏွင့္အတူ ဂရုဏာမိခင္အား က်စ္က်စ္ပါေအာင္ေပြ ့ဖက္ထားလိုက္ပါေလေတာ့သတည္း။

No comments:

Post a Comment