Tuesday, May 27, 2014

ခင္သာဇာတိ ေမာင္သာဂိ(၇)



အခန္း(၇)ကပၸိယ သာဂိ


              အေရွ႕ အရပ္မွ  ထြက္ေပၚလာေသာ   ေနမင္းၾကီးသည္   တေန႕တာ    မိမိ၏         တာဝန္ မ်ားကို    ထမ္းေဆာင္ျပီးျပီ   ျဖစ္၍   အနားယူ   အိပ္စက္ေတာ့မည္    ျဖစ္၏။      ခင္သာရြာေလး၏ဆည္း ဆာ ခ်ိန္အလွ      သည္     အေရွ႕ဘက္  တြင္   လယ္ကြင္းက်ယ္ၾကီးမ်ား     ႏွင့္         အေနာက္ဘက္ တြင္ပုကြကြ  အပင္ငယ္မ်ားဟိုတအုပ္ဒီတအုပ္       ေပါက္ေရာက္   ေနၾကျပီး     ေတာင္ဘက္တြင္ေတာ့    အလြန္တရာ     လွပသည့္      သဲေခ်ာင္းၾကီး   တခုက      ကာရံထား သည္။          ေျမာက္ဘက္ခပ္လွမ္းလွမ္းတြင္    ဟိုတစု           ဒီတစု           တဲငယ္ေလးမ်ားရွိသည္။   ဆည္းဆာခ်ိန္   လည္းျဖစ္ႏြားမ်ားကိုခ်ည္တိုင္ပို႕သည့္အခ်ိန္လည္း     ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္    ႏြားေက်ာင္းသား    တို႕၏ ေအာ္ဟစ္သံမ်ား       ၾကိမ္းေမာင္းသံမ်ား     အျပင္ႏြား    တို႕၏    တြန္ၾကဴးသံ     ကိုလည္း       ၾကားေနရမည္ျဖစ္သည္။      ႏြားအုပ္မ်ား၏     ေျပလႊား   ေဆာ့ကစားမႈနဲ႕     အတူ   ႏြားေက်ာင္းသား  တို႕၏   လိုက္လံထိမ္းေက်ာင္းမႈ        မ်ားေၾကာင့္          ဖုံလုံးၾကီး    မ်ားလည္း    တလိမ့္လိမ့္       တက္ေနမည္ျဖစ္သည္။၄င္းသည္ပင္       ခင္သာရြာေလး ၏     ဆည္းဆာ   အလွတပါး         ျဖစ္ေပ သည္။      ဒိအျပင္ေတာ့ညို႕ညို႕မႈိုင္းမႈိင္း   ေရးေတးေတးသာ   ျမင္ရေသာအေရွ႕ေတာင္ၾကီးႏွင့္သစ္ပင္ငယ္ အခ်ိဳ႕ကိုပင္     ထင္ထင္ရွားရွား     ျမင္ေနရေသာ      ပဲခူးရိုးမၾကီး။     ၄င္းအား    ေက်ာ္ခြလုဆဲဆဲ        ျဖစ္ေနေသာ    ဝိုင္းစက္စက္     နီျမန္းျမန္းႏွင့္     ေနမင္းၾကီး။မိမိအတြက္အလြန္တရာတန္ဖိုးၾကီးမား လွသည့္      အဘခ်ိဳ     ဟူေသာ       ေနမင္းၾကီး တဆူ    ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီး       ျဖစ္၍    ႏွေမ်ာ တသျဖစ္ခဲ့ ရေသာ    သာဂိ   အဖို႕    ေန႕စဥ္    ဝင္ထြက္   သြားလာ   ေနေသာ     ေနမင္းတဆူ  ျပန္ဝင္  သြားျခင္း                 အတြက္  ဘာမွ    မထူးဆန္းေတာ့။        ထူဆန္းေနသည္ကတခါမွမျဖစ္ဖူးေသာ   တုန္လႈပ္ စိတ္။       မွန္သည္။        သာဂိတေယာက္        အလြန္ပင္    တုန္လႈပ္     ေျခာက္ျခားမႈ တခုကို      ခံစားေနရသည္။         တကယ္ေတာ့လည္း      ဒီကိစၥ   အတြက္     နဲ႕ေတာ့    တုန္လႈပ္ေနစရာမလို    ဟု နားလည္ခဲ့သည္။     သို႕ေသာ္   မ်က္နွာပူသည္။     ဘယ္လို    လုပ္ရပါ့မလဲ။       အမ်ိိဴးမ်ိဴးစဥ္းစားသည္။    လူတေယာက္သည္              မိမိ   ကိုယ္တိုင္   အျပစ္  တခုုကို    က်ဴးလြန္     ထားပါက၄င္းအျပစ္      အတြက္     တုန္လႈပ္ေနမည္   မွာ    ဓမၼတာ   ပင္        မဟုတ္ပါေလာ။      မ်က္ႏွာပူမည္။ျပီးေတာ့    ငါ့ရဲ႕        အမွား  အတြက္    သက္ဆိုင္သူ    ေတြက    ဘယ္လို   တုန္႕ျပန္ၾကမွာလဲ    စသည္ျဖင့္   ေတြးေတာ  ေနမည္လဲ    မလြဲေပ။    သာဂိလည္း    ၄င္း  သေဘာတရား   ကို မလြန္ဆန္      နိုင္သျဖင့္    ေခါင္းခဲေနျပီ     မဟုတ္ပါေလာ။        ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္   လာမဲ့ေဘး     ေျပးေတြ႕တာပဲ       ေကာင္းပါတယ္…   မႈိင္ေတြေနလို႕    ဘာအက်ဳိး    ရွိမွာလဲ       ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ပါေစေတာ့…     ဟုေတြး၍     ဦးေထြးနဲ႕ ေဒၚေအးပုံ   တို႕၏အိမ္   တည့္တည့္ သို႕   ေခါင္း ငိုက္စိုက္ က်လွ်က္   ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ဦးေထြးနွင့္   ေဒၚေအးပုံမွာ၄င္းေက်ာင္းေနေသာ  ႏြား မ်ား၏   ပိုင္ရွင္မ်ား   ျဖစ္ၾက၍    အလုပ္ရွင္  ဟုဆိုလွ်င္လည္း   မမွားေပ။       သို႕ေသာ္     သာဂိ၏    ခ်စ္ခင္  ႏွစ္လိုဖြယ္     စိတ္ထားေလး   ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ၄င္းတို႕၏တဦးတည္းေသာသမီးျဖစ္သူ ေရႊရီ ကလည္း အကိုအရင္းတေယာက္လို  ခ်စ္ခင္ျပီး ႏြဲ႕ဆိုးေလးျဖင့္ ဆိုးသမွ်ကို သည္းခံအလိုလိုက္ေပး တတ္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း သာဂိကို သားအရင္းတေယာက္လိုပင္ခ်စ္ခင္ၾကသည္။